Вакцините против COVID-19 одиграа клучна улога во намалувањето на влијанието на пандемијата, спречувањето на тешки болести, хоспитализации и смртни случаи, а се чини дека штитат и од долг ковид.Но некои истражувања покажуваат дека во ретки случаи можат да предизвикаат хронични несакани ефекти слични на долг ковид. Едно ново истражување се обиде да ги најде причините и да открие дали може да се предвиди кај кои лица ќе се развијат такви несакани ефекти.Важност на студијата
Студијата е важна од повеќе причини: 1) покажува дека несаканите ефекти, спротивно на уверувањето на антиваксерите, не се прикриваат, туку напротив, и понатаму ревносно се истражуваат; 2) таквите студии ги откриваат механизмите поради кои се јавуваат несакани ефекти; 3) тие потоа можат да се споредуваат со последиците од корона; 4) можат да се бараат стратегии за развој на побезбедни вакцини и санирање на несаканите ефекти.Вакцините спасиле околу 60 милиони животи
Според проценките на Светската здравствена организација (СЗО), кои се темелат на анализи на податоци од разни студии, вакцините против ковид спречиле до денес повеќе од 60 милиони смртни случаи.Некои големи студии покажале дека вакцините ја намалуваат смртноста од сите причини бидејќи значително го намалуваат ризикот од тешки облици на ковид, но и од последователни компликации.Хронични симптоми по вакцинацијата
Меѓутоа, некои ретки поединци пријавуваат хронични симптоми кои се појавиле набрзо по вакцинацијата. Оваа недоволно разјаснета, долготрајна состојба е позната како поствакцинациски синдром (ПВС).Во новата студија научниците од Универзитетот Јејл направиле почетни чекори во карактеризирањето на оваа состојба и откриле потенцијални имунолошки обрасци кои ги разликуваат лицата со ПВС од другите. Наодите се сè уште во рана фаза и бараат понатамошна потврда, но на крајот би можеле да помогнат во обликувањето на стратегии за помош на погодените лица.Оваа работа е сè уште во почетна фаза и мораме да ги потврдиме овие наоди“, вели Акико Ивасаки, професорка по имунобиологија на Медицинскиот факултет Јејл (YSM) и коавторка на студијата објавена на MedRxiv.
